آیکونولوژی سه نماد در مراسم تعزیه، طاووس، شیر و سرو

در این مقاله سعی خواهد شد تا به معرفی یک شیء که در مراسم مردمی عاشورا مورد استفاده قرار می گیرد، معرفی شود. این شئی یک طاووس مسی با دُمی افشان است که در وسط سینه خود آیین های در بر دارد. این طاووس مسی از نظر فرمی همچنین می تواند یادآور پنجه یک دست باز باشد. در کنار پای این طاووس، یک شیر مینیاتوری قرار دارد، گو اینکه در حال پاسداری از این طاووس است. این مجسه مسی، شامل عناصری است که در باورهای شیعه همواره حضور دارد و می تواند تفسیرهای مختلفی را ارائه دهد. با مقایسه این مجسه مسی که توسط هنرمند ناشناسی ساخته شده و قدمت آن به احتمال زیاد به 100 سال اخیر می رسد، از منظر ایکونوگرافی قابل مقایسه با نسخه های مصوری است که در دوران اسلامی شکل گرفته است. در این مقاله به معرفی و تحلیل عناصری که زینت بخش علم در مراسم محرم است پرداخته می شود و با استفاده از روش ایکونوگرافی، سعی خواهد شد تا ابتدا به معرفی این شئی پرداخته شود که جزء لاینفک عناصر در مراسم عاشورا می باشد. نه تنها در علم های عاشورا بلکه در نسخه های مصور فارسی همانند فالنامه و شاهنامه این عناصر قابل ردیابی هستند. در این مقاله بعد از معرفی روش ایکونوگرافی اروین پانوفسکی، سعی خواهد شد تا با مطالعه بین فرهنگی بین آیکون های مختلف مسیحیت و اسلام به این پرسش پاسخ دهد که چگونه این نمادها از دوران بیزانس به دوران اسلامی منتقل شده است و معانی مختلفی را به خود گرفته است؟ و در ادامه سعی خواهد شد تا مشخص شود چگونه می توان این معانی را با توجه به رویکرد ایکونوگرافی در علم های عاشورا بازخوانی کرد.